lamentari...(Lord ang sakit)

i really think that i need to share this so that my mind will be at peace....this past few days after i went to a youth conference i feel that i am ignited with every talks i heard, but when i went home every thing turn up-side-down, i am back to the same-old-me,i feel that i dont get anything...then one time i had this feeling that every happiness was taken away.... I feel that i am not happy anymore with my life. When i went back to the so-called "real world" lahat bumalik sa dati wala nang natira sakin...para akong isang malaking epal sa mundo . "Lamentation" thats the word that comes to my mind... ahhh ...hindi ko alam kung ano ang problema ko..bakit kahit anung gawin ko bumabalik pa din ako sa dati...feeling ko ako mismo yung problema..tama! marahil ako mismo ang problema.... i want to kneel down and pray pero pakiramdam ko walang nakikinig sakin..pero patuloy pa din akong kumakapit sa " Faith " ko ahhh anu bang dapat kong gawin sa buhay ko nag dadasal naman ako ( minsan ) , nag confess na din ako ,worship , mass, lahat na pero bakit parang hindi ko alam kung may nakikinig sakin bakit patuloy ko pa din nararamdaman na walang kwenta ang buhay ko....patuloy akong nakikinig pero wala akong marinig....patuloy akong nag hahanap pero hindi ko pa din makita ,wala akong mahanap...hindi na ako masaya sa buhay ko....pero patuloy pa din akong maniniwala at kakapit kahit bulag at bingi ako ,patuloy ko pa din ang hahawakan ang puso ko ,.....pakiramdam ko walang nag mamahal sakin, pakiramdam ko ako lang mag isa....LORD ANG SAKIT!!!!!!!!!!......ahhh ayoko na pagod na ako......bakit paulit-ulit lang.....magiging ok ako tapos biglang babagsak..LORD ANG SAKIT!!!!!!!